De afgelopen dagen

15 maart 2016 - Tuk Tuk, Indonesië

Tussen het genieten door heb ik nu wat tijd om te schrijven.

Momenteel zit ik buiten het is 22 graden en 23:00. We zitten bij het hotel Tuk Tuk Timbul dicht bij het dorpje Ambarita. Het huisje waar we in zitten heeft uitzicht over het Toba meer. Het schier eiland is ontstaan door een vulkaan uitbarsting. Dus onwijs mooi bergen gebied door de krater van deze oude vulkaan. Het water kabbelt hier lekker, en krekel geluiden op de achter grond. Er is bij het restaurantje een wifi plek, en een heel fijn systeem met eten en drinken bestellen, je kiest wat van de menu kaart (onwijs brede keuze en erg lekker, goedkoop en goed eten) je schrijft dit op jou kladblokje, geeft dit aan, en je betaald aan de einde van de week. Er lopen hier honden en katten van de eigenaren rond. En ook een aantal zwerfkatten (door 1 of vage reden tot nu toe geen 1 kat gezien met een hele staart, alleen maar halve of met een knik er in vooral in Medan, maar ze zeggen dat dat het ras blijkt te zijn). Bij het restaurant is er verlichting wat de vliegen weer aantrekken, maar tot nu toe hebben we ook bezoek van 2 vleermuizen die boel wat vlieg vrij houden, en reageren als we kleine propjes servetjes in de lucht gooien. Ook schieten er zo nu en dan ook wat gekko's weg van de muur.

Ik wil jullie even terug nemen naar het moment waar ik voor het eerst de Indonesische grond betreden. Dit was in Jakarta. En om even het beeld te vormen, In Nederland was het die dag 5 graden en de 14-urige vlucht was met airco. Voor dat we het vliegtuig uit stapte en de gate werd aangelegd zagen we de mensen die buiten aan het werk waren elk stukje schaduw pakken die er was. We bereide ons al enig sinds voor op de temperatuur die ons tegemoet zou gaan komen. En we stapte uit het vliegtuig en het voelde alsof er 20.000 dekens over je heen werd gegooid terwijl je de vlindertuin bij je plaatselijke kinderboerderij binnen stapte.

Het eerste wat op viel waren die onwijs mooie planten en bloemen die er buiten stonden. Hoe meer we door de controles heen kwamen, hoe dichter we bij de algemene ruimtes kwamen waar andere mensen waren. Er waren verschillende soorten groepen moslims met hun families. We hadden genoeg overstap tijd dus besloten om naar buiten te gaan, waar die ervaring met truien en vlindertuinen nog eens in het kwadraat mee maken, maar dan nog met de geur van kretek sigaretten er bij, wat overigens erg lekker is.

Van Jakarta gingen we naar Palembang en daar van uit dus naar Medan. Het vliegtuig werd er ook steeds kleiner op. En bij elke reis kregen we ook wat te eten, en het vliegtuig voedsel viel me echt niet tegen. Ik schuifde het zo naar binnen. Grappige was na de eerste hele dag in Medan hadden de meeste niet zo veel eetlust door de warmte, maar ik heb die dag meer gegeten dan de 2 grote mannen die met ons mee zijn van de groep. 

In Medan aangekomen zijn we opgehaald door een taxi busje die ons naar het guesthouse zou brengen waar we het weekend verbleven. Van de hele reis van Leeuwarden naar guesthouse, dus de vliegreizen er bij. Was de busrit het zwaarst. we kwamen daar rond 6en aan op het vliegveld, taxi was te laat, en kwamen pas rond half 9 aan. We hadden nog niks kunnen eten. Na dat we ons en beetje hadden opgefrist zijn we lopend naar een centrum gegaan waar we hebben gegeten, maar dat was ook het moment waar we voor het eerst kennis maakte met de looppaden van Medan. (zie filmpje). Ze rijden er ten eerste links en er zijn nauwelijks voetpaden, dus langs de kant van de weg lopen, en dan ondervind je ook de ervaring van oversteken in een Aziatisch land. Met al hun scooters, brommers en motors. Waar mee ze het ook nog voor elkaar krijgen om kinderen zonder helm voor op te zetten zonder licht aan, maar gelukkig waren we met ons slaapgebrek, overprikkeld als een eekhoorn zonder winterslaap en de oer drang naar voedsel dat we eigenlijk geen last hadden van een cultuurshock.

We verbleven bij een heel lief vrouwtje die Nederlands sprak omdat ze getrouwd was met een Belgische man en haar zoon die ons veel over Medan kon vertellen.

De zondag 13-3 zijn we langs een kerk, moskee en tempel geweest. de 3 grootte geloven in Medan. Zie de foto's voor meer.

Vandaag mochten we naar al dat gereis een chill dagje hebben. We hebben heerlijk gezwommen, en Ambarita even verkend. En verbranding door de zon ook ervaren. Wat gaat dat snel zeg! De zon staat hier ook onwijs hoog, je hebt amper een schaduw, heel bijzonder om te ervaren. De muggen vallen ons hier ook erg mee, we hebben wel klamboes en malariapillen en onwijs veel deet spray, maar het valt tot nu toe mee.

Ik rond af, want het is hier al laat, morgen gaan we naar het ziekenhuis toe en de stage proberen rond te krijgen zodat we volgende week maandag kunnen beginnen. Ik ben zeer benieuwd hoe het ziekenhuis zal zijn. De dag er na gaan we de dierentuin bezoeken waar de andere stage lopen.

Ik heb heel wat foto's toegevoegd en zal proberen nog filmpjes toe te voegen. Als je op de hoogte wilt gehouden worden kun je aanmelden voor de maillijst :).

Dat was het dan weer :)

Liefs Marrit,

Foto’s

2 Reacties

  1. Monica:
    15 maart 2016
    Ik geniet echt van je verhalen En ben toch ook wel lichtelijk jaloers haha
  2. Janneke:
    16 maart 2016
    Hey Marrit,

    Leuk je verhaal. Ik zie nu pas dat je weer een heel stuk van je haar af hebt, staat je heel leuk je nieuwe coupe :-)! Moest wel lachen toen je schreef dat je door de vermoeidheid en trek geen last hebt gehad van een cultuurshock. Benieuwd hoe het in het ziekenhuis zal gaan!
    X Janneke