Daar gaan we bijna weer...
Hallo horas!
Even een kort verhaaltje.
Vanavond vliegen we rond 18:30 van Medan naar Jakarta en van Jakarta naar Amsterdam. Waar we om 08:30 aankomen.
Vorige week was onze laatste stage week.
Collega's van het lab hadden een lunch bij het strand georganiseerd voor ons afscheid.
Het was erg leuk en gezellig.
In deze week kwamen de 2 docenten en de studenten van groep D ook aan. We hebben ze een rondleiding door het ziekenhuis gegeven en samen geluncht. Daarna met ze de traditionele markt op geweest.
Er blijven 3 meiden van de nieuwe groep in Pangururan, de rest gaat naar de dierentuin in Siantar.
Het was raar om na zoveel weken doei te zeggen tegen het ziekenhuis en de mensen, maar ook wel een goed teken. We hebben echte vrienden gemaakt.
Helaas in laatste stage week had ik waarschijnlijk last van voedsel vergiftiging waardoor ik paar stage dagen heb gemist.
Afgelopen week was de vakantie week, en hebben het rustig aan gedaan. En genoten van het warme weer.
Op dit moment zijn Hendrik, Nadine en ik met de docenten in Medan waar we straks nog naar een kampung (sloppenwijk) gaan. En daarna nog naar een fancy winkel centrum (voor het contrast ;p). En daarna gaan we richting het vliegveld.
Waar we de andere mensen van de groep die eerder deze week hun eigen weg zijn gegaan weer ontmoeten.
Aan deze prachtige, leerzame, indrukwekkende 8 weken komt een einde.
Het is niet dat ik Nederland zo zeer mis, maar ik kijk er erg naar uit om weer thuis te komen. Een bruin broodje met kaas te eten en ook wel om familie en vrienden weer te zien ;p.
Ik laat het nog weten wanneer ik geland ben!
Veel liefs en tot snel,
Marrit
Even een kort verhaaltje.
Vanavond vliegen we rond 18:30 van Medan naar Jakarta en van Jakarta naar Amsterdam. Waar we om 08:30 aankomen.
Vorige week was onze laatste stage week.
Collega's van het lab hadden een lunch bij het strand georganiseerd voor ons afscheid.
Het was erg leuk en gezellig.
In deze week kwamen de 2 docenten en de studenten van groep D ook aan. We hebben ze een rondleiding door het ziekenhuis gegeven en samen geluncht. Daarna met ze de traditionele markt op geweest.
Er blijven 3 meiden van de nieuwe groep in Pangururan, de rest gaat naar de dierentuin in Siantar.
Het was raar om na zoveel weken doei te zeggen tegen het ziekenhuis en de mensen, maar ook wel een goed teken. We hebben echte vrienden gemaakt.
Helaas in laatste stage week had ik waarschijnlijk last van voedsel vergiftiging waardoor ik paar stage dagen heb gemist.
Afgelopen week was de vakantie week, en hebben het rustig aan gedaan. En genoten van het warme weer.
Op dit moment zijn Hendrik, Nadine en ik met de docenten in Medan waar we straks nog naar een kampung (sloppenwijk) gaan. En daarna nog naar een fancy winkel centrum (voor het contrast ;p). En daarna gaan we richting het vliegveld.
Waar we de andere mensen van de groep die eerder deze week hun eigen weg zijn gegaan weer ontmoeten.
Aan deze prachtige, leerzame, indrukwekkende 8 weken komt een einde.
Het is niet dat ik Nederland zo zeer mis, maar ik kijk er erg naar uit om weer thuis te komen. Een bruin broodje met kaas te eten en ook wel om familie en vrienden weer te zien ;p.
Ik laat het nog weten wanneer ik geland ben!
Veel liefs en tot snel,
Marrit
Fijn dat je weer thuis komt.dat was natuurlijk wel even balen dat je ziek was! maar jullie hebben een prachtige ervaring gehad en dat is heel wat waard.We hopen je gauw weerte zien!
Dikke kus van opa en oma.
Mooi dat je het zo naar je zin hebt gehad, ik ben benieuwd naar de rest van je verhalen! Ik wens je een hele goede reis terug en dan genieten van een broodje kaas!
Liefs,
Tineke