Zuid Oost Azië

21 juli 2019 - Tokyo, Japan

Hallo allemaal!

Omdat ik in Nepal en Myanmar langer ben gebleven dan was gepland, ging deze tijd af van het reizen door zuid oost Azië.
Thailand  ervaarde ik als een van de meest verwesterde landen waar ik tot nu toe ben heen gereisd. Het wordt (bijna) plat gelopen door toeristen, vorig jaar brak Thailand zijn eigen record met bezoek van 38 miljoen toeristen. Dat maakt Thailand een zeer toerist vriendelijk land. Ik genoot ervan hoe goed hostels en vervoer geregeld waren en dat op bijna elke hoek van de straat een supermarkt te vinden was. In Azië is het niet altijd vanzelf sprekend om een supermarkt in de buurt te hebben. 
Zuid Thailand staat bekend om de feest eilanden, op het strand liggen en drinken. Daar heb ik niet zo veel mee, dus ben ik van Bangkok naar Chiang Mai in het noorden gegaan en het zuiden daarmee overgeslagen.
In een plaatsje tussen Chiang Mai en Pai heb ik een 3-daagse meditatie cursus gedaan. Thaise monniken en een Amerikaanse monnik hebben ons veel geleerd over Boeddhisme en meditatie. Tot mijn verrassing kwam ik erachter dat boeddhisten geen vegetariërs zijn. Een van de vijf regels is dat ze afzien van het doden van levende wezens. Verschillende boeddhisten legde mij uit dat ze het dier zelf niet doden, dus daarom vlees konden eten.
Monniken hebben een kaal geschoren hoofd, wegens het minimalisme. Thaise monniken hebben ook afgeschoren wenkbrauwen. Dit heeft met de geschiedenis van hun buurland te maken. Birmezen probeerde Thailand binnen te dringen door zich te verkleden als monniken. De Thaise monniken schoren hun wenkbrauwen af om zich te kunnen onderscheiden van de Birmezen. Deze traditie is gebleven.
Van Pai ben ik naar Chiang Rai gegaan waar ik Julia en Tara heb leren kennen, beide dames komen uit Den Haag. Onze reisplannen voor Laos kwamen overeen en besloten samen te gaan reizen.

Na 16 dagen Thailand ben ik over land de grens overgestoken naar Laos toe. Van het plaatsje bij de grens naar het volgende plaatsje heb ik een slow boat genomen die er 2 dagen over deed om daar aan te komen. De boot voer alleen overdag, de nacht verbleef je in een tussen gelegen plaatsje. De boot voer gemiddeld 8 uren per dag en je werd vermaakt door de prachtige landschappen om je heen. Niet alleen toeristen zaten op deze boot, maar ook Laotianen. Dit zorgde voor leuk contact.

Aangekomen in het plaatsje, zijn we naar een museum gegaan. Laos is de meest gebombardeerde land ter wereld, ooit in de gehele geschiedenis. Er zijn meer bommen op Laos gevallen dan dat er bommen zijn gevallen in de hele tweede wereldoorlog. De 260 miljoen clusterbommen zijn verspreid over 580.000 bom missies. Voor 9 jaar (!) lang werd er elke 8 minuten bommen gegooid op laos door de Amerikanen (1964 - 1973).
30 % van de bommen ontplofte niet door impact, waardoor er nog steeds 300 incidenten per jaar zijn waarbij een bom ontploft waar mensen gewond door raken of overlijden. 60 % van de slachtoffers zijn kinderen.
Laos is druk bezig de bommen op te ruimen, helaas gaat dit niet zo snel. Slechts 1 % van de 78 miljoen bommen verspreid door het land zijn tot nu toe opgeruimd.

Laos verraste mij met prachtige natuur. Kraak helder blauwe watervallen en groen begroeide bergen.
In het zuiden van Laos hebben we de irriwary dolfijnen kunnen bewonderen. Er zijn er nog ongeveer 5000 in de wereld. Drie ervan hebben we kunnen zien in de rivier die Laos Cambodja van elkaar scheidt.

Van zuid Laos naar een plaatsje 5 uur naar het zuiden toe in Cambodja.
Een reis met grens overgang waar in Nederland - België 6 uur over gedaan kan worden. Werd er 13 uur over gedaan.
Veel wachten en iets met corruptie. Met 17 mensen in een busje waar zit plek is voor 12. Voor de helft van de tijd heen airco en luide muziek. Als kers op de taart besloot onze chauffeur ook nog een auto achter onze over volle mini bus te slepen. Echter, na een tijdje knapte het touw en belande de auto met 2 inzittende in de bosjes en half in het riool.
De inzittende konden gelukkig zo weer uitstappen en waren ongedeerd.
Na vele pogingen om de auto er uit te krijgen zijn we verder gereden zonder de auto.

Ook Cambodja heeft een zeer donkere bladzijde in de geschiedenis. Dit speelde zich slechts 40 jaar geleden af.
Nadat de Vietnam oorlog over was en de Amerikanen vertrokken, greep diezelfde dag de extreem communistische rode Khmer de macht (1975 - 1979).
In vier jaar tijd is een op de vijf mensen overleden onder de macht van de rode khmer. Doodsoorzaak: dwangarbeid, slechte medische hulp of afgeslacht worden.
Kogels waren te duur, dus "afslachten" is geen overdreven woord  voor wat de rode khmer heeft gedaan. 
Pol Pot, leider van de rode Khmer leefde tot 73 jaar (15 april 1998). Hij heeft alleen maar levens lang huisarrest gekregen. Toen hij bijna zou worden uitgeleverd aan de Amerikanen om veroordeeld te worden, overleefd hij "plotseling".
Ik heb de killing fields en de martel gevangenis bezocht. Het waren zeer indrukwekkend beladen plekken.

Ankor Wat is de grootste toeristen attractie in Cambodja. Niet voor niks, want het is de grootste religieuze monumenten complex van de wereld.
Van origine gebouwd als hindoeïstische tempels in het begin van de twaalfde eeuw. Later in de twaalfde eeuw zijn de tempels veranderd naar boeddhistische tempels.
Samen met Char en Chrissie, twee dames uit Utrecht hebben we deze tempels mogen bewonderen.

Zuid oost Azië was goed te bereizen. De verschillen tussen de drie landen waren op hun geschiedenis na niet heel erg groot. Ik denk dat de cultuur verschillen per land te vergelijken zijn met onze cultuurverschillen met buurlanden België en Duitsland. 

Na Cambodja was het tijd om naar Japan te gaan. Waar ik Hendrik eindelijk weer zou zien na 6 maanden!

Tot bloggers!

Liefs Marrit

Foto’s

1 Reactie

  1. Tineke de Groot:
    21 juli 2019
    Hoi Marrit, wat een belevenissen weer en nu op naar Japan!